บทที่ 160

อะเดเลด

วงแขนแข็งแกร่งโอบล้อมข้าจากเบื้องหลัง และข้ารู้สึกได้ถึงแผ่นอกของไลแคนธาร์ที่แนบชิดกับแผ่นหลังขณะที่เขารั้งข้าเข้าไปใกล้ ความอบอุ่นจากเขากำลังเริ่มคลายความตึงเครียดบนบ่าของข้าในทันที

“เจ้ากำลังประหม่า” เขาเอ่ยขึ้นเบาๆ ลมหายใจของเขาเป่ารดเส้นผมของข้า

“หวาดกลัวเหลือเกินค่ะ” ข้ายอมรับ พลางเอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ